Woordenboek:Antithese
Terug naar Woordenboek Filosofie
Definitie
| Antithese | Is een aan een these tegengestelde propositie. Het antwoord op - of beter - de weerlegging van een stelling (these) noemen we de antithese. |
Beschrijving
De term Antithese wordt in de moderne filosofie actueel door de toepassing ervan in de Kritik der reinen Vernunft van Immanuël Kant. Hij formuleert daarin een viertal transcendentale antinomie ën, ofwel stellingen die niet alleen a priori bewezen worden, maar waarvan het tegendeel (de antithese) evenzeer bewezen wordt. Hij wilde hiermee aantonen dat metafysica geen zuivere wetenschap is die volgens dezelfde logica als die van de wiskunde geconstrueerd kan worden. Volgens hem ligt de oplossing van antinomieën in een Aufhebung, waarbij men niet probeert evenwel these of antithese te bewijzen, maar vaststelt dat de kwestieuze eigenschap niet aan het object toekomt. Voorbeeld: A stelt "dit stinkt", B stelt "dit is welriekend"; Aufhebung: "dit heeft geen geur".[1]
| Bronnen, noten en/of referenties: |
|