Woordenboek:Cognitief
Terug naar Woordenboek Filosofie
Definitie
| Cognitief | kennis, idee of overtuiging die zich in de geest van een of meerdere personen bevindt. |
Beschrijving
Een cognitie (Latijn: cognoscere = weten of kennen) kan staan voor kennis, idee of overtuiging die zich in de geest van een of meerdere personen bevindt. Cognitie kan ook staan voor de mentale activiteit die de processen van leren, waarnemen, herinneren, denken, interpreteren, geloven en probleem-oplossen bevat. Het laatste vormt het onderwerp van de cognitieve psychologie en cognitiewetenschap
In de communicatiewetenschap speelt het begrip cognitie een belangrijke rol. Als mensen communiceren kan de verzender van informatie cognities overdragen aan de ontvanger. De verzender kan echter niet controleren in welk kader de ontvanger deze informatie plaatst. De ontvanger kan deze informatie immers verbinden met andere informatie. Bovendien kan er sprake zijn van cognitieve dissonantie waarbij er (al dan niet schijnbaar) tegenspraak is tussen de ontvangen cognities en de cognities die de ontvanger al in zijn hoofd heeft. Deze cognitievedissonantietheorie werd in de psychologie verder ontwikkeld.[1]
| Bronnen, noten en/of referenties: |
|