Woordenboek:Epifonemeen
Terug naar Woordenboek Filosofie
Definitie
| Epifonemeen | een stellingname in de filosofie van de geest, dat het subjectieve bewustzijn een volkomen machteloos bijverschijnsel van hersenprocessen is. |
Beschrijving
Epifenomenalisme of niet-interactionistisch eigenschapsdualisme is een doctrine die het eerst werd geformuleerd door Thomas Henry Huxley.[2] Fundamenteel bestaat deze opvatting in het standpunt dat mentale fenomenen causaal machteloos zijn. Fysische gebeurtenissen kunnen andere fysische gebeurtenissen veroorzaken, fysische gebeurtenissen kunnen ook mentale gebeurtenissen voortbrengen, maar mentale gebeurtenissen kunnen zelf niets veroorzaken, aangezien ze causaal inerte bijproducten (epifenomenen) zijn van de fysische wereld.[1]
| Bronnen, noten en/of referenties: |
|